До питання про датування церков середньої Надддніпрянщини в експозиції Музею народної архітектури та побуту НАН України
Gespeichert in:
Datum: | 2008 |
---|---|
1. Verfasser: | |
Format: | Artikel |
Sprache: | Ukrainian |
Veröffentlicht: |
Iнститут мистецтвознавства, фольклористики та етнології iм. М.Т. Рильського НАН України
2008
|
Schriftenreihe: | Музейний збірник |
Online Zugang: | http://dspace.nbuv.gov.ua/handle/123456789/20630 |
Tags: |
Tag hinzufügen
Keine Tags, Fügen Sie den ersten Tag hinzu!
|
Назва журналу: | Digital Library of Periodicals of National Academy of Sciences of Ukraine |
Zitieren: | До питання про датування церков середньої Надддніпрянщини в експозиції Музею народної архітектури та побуту НАН України / І. Яворська // Музейний збірник: Зб. наук. пр. — К.: ІМФЕ ім. М.Т. Рильського НАН України, 2008. — С. 253-262. — Бібліогр.: 24 назв. — укр. |
Institution
Digital Library of Periodicals of National Academy of Sciences of Ukraineid |
irk-123456789-20630 |
---|---|
record_format |
dspace |
spelling |
irk-123456789-206302011-06-02T12:04:46Z До питання про датування церков середньої Надддніпрянщини в експозиції Музею народної архітектури та побуту НАН України Яворська, І. 2008 Article До питання про датування церков середньої Надддніпрянщини в експозиції Музею народної архітектури та побуту НАН України / І. Яворська // Музейний збірник: Зб. наук. пр. — К.: ІМФЕ ім. М.Т. Рильського НАН України, 2008. — С. 253-262. — Бібліогр.: 24 назв. — укр. XXXX-0071 http://dspace.nbuv.gov.ua/handle/123456789/20630 uk Музейний збірник Iнститут мистецтвознавства, фольклористики та етнології iм. М.Т. Рильського НАН України |
institution |
Digital Library of Periodicals of National Academy of Sciences of Ukraine |
collection |
DSpace DC |
language |
Ukrainian |
format |
Article |
author |
Яворська, І. |
spellingShingle |
Яворська, І. До питання про датування церков середньої Надддніпрянщини в експозиції Музею народної архітектури та побуту НАН України Музейний збірник |
author_facet |
Яворська, І. |
author_sort |
Яворська, І. |
title |
До питання про датування церков середньої Надддніпрянщини в експозиції Музею народної архітектури та побуту НАН України |
title_short |
До питання про датування церков середньої Надддніпрянщини в експозиції Музею народної архітектури та побуту НАН України |
title_full |
До питання про датування церков середньої Надддніпрянщини в експозиції Музею народної архітектури та побуту НАН України |
title_fullStr |
До питання про датування церков середньої Надддніпрянщини в експозиції Музею народної архітектури та побуту НАН України |
title_full_unstemmed |
До питання про датування церков середньої Надддніпрянщини в експозиції Музею народної архітектури та побуту НАН України |
title_sort |
до питання про датування церков середньої надддніпрянщини в експозиції музею народної архітектури та побуту нан україни |
publisher |
Iнститут мистецтвознавства, фольклористики та етнології iм. М.Т. Рильського НАН України |
publishDate |
2008 |
url |
http://dspace.nbuv.gov.ua/handle/123456789/20630 |
citation_txt |
До питання про датування церков середньої Надддніпрянщини в експозиції Музею народної архітектури та побуту НАН України / І. Яворська // Музейний збірник: Зб. наук. пр. — К.: ІМФЕ ім. М.Т. Рильського НАН України, 2008. — С. 253-262. — Бібліогр.: 24 назв. — укр. |
series |
Музейний збірник |
work_keys_str_mv |
AT âvorsʹkaí dopitannâprodatuvannâcerkovserednʹoínadddníprânŝinivekspozicíímuzeûnarodnoíarhítekturitapobutunanukraíni |
first_indexed |
2025-07-02T21:11:29Z |
last_indexed |
2025-07-02T21:11:29Z |
_version_ |
1836571101874880512 |
fulltext |
253
у му зеї на род ної ар хі тек ту ри і
по бу ту НаН ук ра ї ни в м. ки є ві екс по-
ну єть ся дві цер кви з ре гі о ну се ред ньої
Над дніп рян щи ни: цер ква Cвя то го
ар хис тра ти га ми ха ї ла з с. до ро гин ка
фас тів сько го р-ну ки їв ської обл. та
цер ква Cвя тої му че ни ці па рас ке ви з
се ла за ру бин ці мо нас ти ри щен сько го
ра йо ну Чер кась кої об лас ті. цер ква з
до ро гин ки да ту єть ся 1600 ро ком, цер-
ква з за ру бин ців – 1742 ро ком.
вже в “Іс то рич ній до від ці” 1, скла де-
ній у 1975 р., зус трі ча є мо дві да ти по бу-
до ви ми хай лів ської цер кви: 1600 та 1700
рік. 1600-м ро ком виз на чає її п. г. Юр чен-
ко 2, пер ший дос лід ник іс то рії цер кви з
с. до ро гин ка, ймо вір но, пок ла да ю чись на
ви дан ня л. д. по хи ле ви ча.
по хи ле вич пи ше: “цер ковь св.
ми хай лов ская, де ре вян ная, 5-го клас са,
зем ли име ет 65 де ся тин, пос тро е на в
1600 го ду, как зна чит ся в кли ро вых ве до-
мос тях, но в 1852 г. фун да мен таль но исп-
рав ле на и пос тро е на при ней но вая ко ло-
коль ня” 3.
ук ла дач “до від ки” звер нув ува гу і на
те, що най ста рі шою цер квою єпар хії є
цер ква на ста рих мо нас ти ри щах, збу до-
ва на в 1648 р. 4 тоб то, цер ква в до ро гин ці
бу ла збу до ва на піс ля 1648 р.
Як ба чи мо, по хи ле вич по си ла єть ся
на “кли ро вые ве до мос ти”. про те “кли-
ро вые ве до мос ти” під наз вою “имен ных
спис ков всем ли цам ду хов но го зва ния
пра вос лав но го ис по ве да ния” зап ро вад-
же ні бу ли в ро сій ській ім пе рії 20 січ ня
1769 р. 5, а от же, піз ні ше, ніж збу до ва но
цер кву. доб ре бу ло б з’ясу ва ти, на під-
ста ві яких до ку мен тів чи свід чень в “клі-
ро ві ві до мос ті” бу ло вне се но ін фор ма цію
про час по бу до ви цер кви.
дру гу да ту – 1700 рік – фіксу є мо в
“мет ри ке для по лу че ния вер ных све де-
ний о древ неп ра вос лав ных хра мах
бо жьих и ху до жес твен ных пред ме тах
1887 го да” 6. в опи сі, ви да но му ва силь-
ків ським ду хов ним прав лін ням, заз на-
че но, що цер ква по бу до ва на в 1700 р. за
вка зів кою “па ла ты кі ев ской го су дарс-
твен ныхъ иму ществъ”.
вар то на га да ти, що згід но з “трак-
та том про віч ний мир” між ро сі єю і річ-
чю пос по ли тою від 1686 р. кор дон між
дво ма дер жа ва ми мав про хо ди ти по
дніп ру за ви нят ком ки є ва з ра ді у сом в
од ну ми лю.
за опи са ми 1686 р. лі нія кор до ну в
ра йо ні ки є ва ма ла та кий виг ляд: по
р. Ір пінь до впа дін ня в неї р. уна ви, да лі
тро хи по уна ві, по су хо до лу до ви то ків
р. стуг ни бі ля се ли ща сні тин ка, по
стуг ні до м. ве ли ка сол та нів ка, по тім
зно ву по су хо до лу в пів ден но- схід но му
нап рям ку 7.
згід но з цим опи сом се ло до ро гин ка,
що ле жить між Ір пе нем та уна вою, на ле-
жа ло ре чі пос по ли тій.
пос тає за пи тан ня: на якій під ста ві і
ко му “па ла та ки ев ская го су дарс твен-
ных иму ществ” мог ла да ти вка зів ку
по бу ду ва ти цер кву на те ри то рії су сід-
ньої дер жа ви?
се ред ві зи та цій уні ат ських де ка на-
тів хVІ ІІ ст., що збе рі га ють ся в Інс ти-
ту ті ру ко пи сів На ці о наль ної біб лі о те ки
ім. вер над сько го, є і ві зи та ція фас тів-
сько го де ка на ту, до яко го на ле жа ла
до ро гин ська цер ква. у ві зи та ції 1751 р.
заз на че но, що цер кву зак ла де но на міс-
ці прис той но му в но во о сі ло му по се лен-
ні (w no wo o si ad ej wsi) 24 чер вня
1750 р. 8
у чер вні 2004 р., на про хан ня па ра-
фі ян цер кви ар хис тра ти га ми ха ї ла, в
Інс ти ту ті ге о хі мії нав ко лиш ньо го се ре-
до ви ща бу ло зроб ле но спро бу виз на чи-
ти вік де ре ви ни вів тар ної час ти ни цер-
кви ме то дом ра ді о вуг ле це во го ана лі зу.
ре зуль тат ви я вив ся до сить- та ки нес-
по ді ва ним: 1528+71 рік AD. звіс но, та кі
наУкове вИданнЯ
до питаННЯ про датуваННЯ церков середНьоЇ
НадддНІпрЯНЩиНи в експозицІЇ музеЮ НародНоЇ
архІтектури та побуту НаН украЇНи
²ííà ßâîðñüêà (ì. Êè¿â)
254
І. Яворська
да ні не є іс то рич но дос то вір ни ми, про те
во ни по вин ні ма ти по яс нен ня.
впер ше по се лен ня до ро гин ка зга ду-
єть ся в до ку мен ті від 1 січ ня 1598 р.
ки їв ський ка то лиць кий епис куп Іо сиф
ве ре щин ський, “звер нув ши ува гу на
зем лю й уро чи ще під наз вою до ро гин-
ка, де є вже прис той не по се лен ня”, сво-
єю гра мо тою приз на чає ми ко лу Ша дур-
сько го осад чим в це уро чи ще 9. тут же
ве ре щин ський виз на чає і зат вер джує
ме жі цьо го ма єт ку: “по чи на ю чи від
дідь ків ської греб лі на р. Ір пінь, до ро гою
з дідь ків ки в Чор но го род ку до ва лу, що
від ді ляє Чор но го род ку від Но во го ве ре-
щи на 10, а по тім ва лом зно ву до Ір пе ня”.
Не ві до мо ли ше, яким бу ло це “прис той-
не по се лен ня” у 1598 р.
па ра фії час то ви ни ка ли при са мо му
зак ла дан ні се ла, або од ра зу ж піс ля
закла ден ня, ко ли до ньо го по чи на ли стя-
га ти ся лю ди 11.
згід но з та ри фом по дим но го по дат ку
1631 р., с. до ро гин ка спла чу ва ло по да ток
із двох ди мів по три зло тих і з двох ого-
род ни ків по двад цять чо ти ри гро ші поль-
ських 12.
піс ля 1685 р. на спус то ше них і ро з о-
ре них во єн ни ми по ді я ми дру гої по ло-
ви ни хVII ст. зем лях фас тів щи ни з
ме тою фор му ван ня ко заць ко го пол ку
осів се мен па лій. він од ра зу ж роз по-
чав ко ло ні зу ва ти ці зем лі. за сло ва ми
са мо го се ме на па лія: “пра цю вав ко ло
неї [зем лі], як на сво є му гос по дарс тві,
ши ро кі по ля за сі ва ю чи хлі ба ми. збіль-
шу ва лась кіль кість жи те лів і цер кви
бо жії я по бу ду вав і прик ра сив” 13.
Чи сель ність пол ку зрос ла з 800 чол. у
1691 р. до 2–3 тис. у 1693 р. 14. в цей
пе рі од цер ква в до ро гин ці дій сно мог ла
бу ти спо руд же на. пе ре се лен ці мог ли її
як збу ду ва ти, так і пе ре вез ти. тут пот-
ріб ні до дат ко ві дос лід жен ня.
дос те мен но ві до мо ли ше те, що цер-
ква, яка екс по ну єть ся в му зеї, стояла в
до ро гин ці піс ля 1750 р.
цер ква з с. за ру бин ці да ту єть ся
1742-м ро ком, теж за свідченням по хи-
ле ви ча:
“за ру бин цы се ло […] при ре ке гор-
ском ти ки че, в 5 вер стах ни же се ла
ивах нов. […] цер ковь па рас кев ская 5-го
клас са, зем ли име ет 37 де ся тин; пос тро-
е на 1742 го да” 15.
у ві зи та ції жи во тів сько го де ка на ту
1784 р., згід но зі свід чен ня ми Іо ан на
зе лін сько го, який був пат рі ар хом ці єї
цер кви від по чат ку і на час ві зи та ції мав
сім де сят ро ків, заз на че но, що цер кву
спо чат ку зак ла де но “від но во го ко ре ня”
(“de no va ra di ce”) близь ко ро ку 1742, за
ур су ли рад зи вілл 16. зго дом че рез те,
що цер ква бу ла і ма лою, і “нік чем но”
збу до ва ною, ще й зіп су ва лась, бо дов го
бу ду ва лась і не пок ри тою сто я ла, на міс-
ці ста рої но ва зак ла де на (за “кон сен сом”
від 26 квіт ня 1757 р.).
от же, нам не ві до мо, який виг ля д
ма ла цер ква, по бу до ва на близь ко 1742 р.
ця да та сто су єть ся іс то рії, а не ар хі тек-
ту ри. су час ний виг ляд цер ква от ри ма ла
вже піс ля 1757 р. рік, ко ли бу дів ниц тво
бу ло за кін че не, пот ре бує уточ нен ня.
у зга да ній ві зи та ції ска за но, що цер-
ква збу до ва на з ду бо во го де ре ва, “w
kos tk” те са но го, з трьох час тин з трьо ма
вер ха ми; бу ла ша льо ва на дош ка ми, кри-
та ґон том і прик ра ше на на ба нях трьо ма
за ліз ни ми по зо ло че ни ми хрес та ми.
по се лен ня за ру бин ці іс ну ва ло ще в
пер шій по ло ви ні XVII ст. На кар ті боп-
ла на, ви да ній 1650 р. 17, во но поз на че не
як сло бо да (So bo da nowa ko lo nia), про те,
наз ва на кар ті не заз на че на. г. л. де боп-
лан зби рав ма те рі а ли до сво єї ма пи про-
тя гом 17 ро ків.
тро хи піз ні ше, у 1652 р. назва по се-
лен ня трапляэться в ак ті по ді лу ма єт ків
кня зя Яну ша виш не вець ко го між дво ма
йо го си на ми 18.
у 1664 р. по се лен ня на ле жить кос-
тян ти ну виш не вець ко му і в ньо му на лі-
чу єть ся п’ять ди мів 19.
ур су ла фран ціш ка (1705–1753), за
кол ля ції якої бу ло зак ла де но цер кву,
ону ка кос тян ти на і ос тан ня пред став ни-
ця ро ду виш не вець ких, у 1725 р. ста ла
дру жи ною ми хай ла ка зи ми ра рад зи-
віл ла (1702–1762), геть ма на ве ли ко го
ли тов сько го 20.
зга да ний ви ще Іо анн зе лин ський,
вис вя че ний у 1744 р. на свя ще ни ка уні-
ат ським мит ро по ли том афа на сі єм
Шеп тиць ким, у 1768 р. ра зом з па ра фі-
єю при єд нав ся до пра вос лав’я. в цей
255
час у за ру бин цях на лі чу ва ло ся 58 гос-
по дарств 21.
піс ля 1775 р., ко ли вій ська ро сій-
ської ім пе рії за ли ши ли ук ра ї ну, по ча-
лося но ве го нін ня пра вос лав них в ук ра-
ї ні від по ля ків і уні а тів: від би ра ли цер-
кви, ви га ня ли і вби ва ли свя ще ни ків,
роз ки да ли до ми, ко мо ри, шко ли і т. п.
ма буть, та ка ж до ля спіт ка ла й Іо ан на
зе лен сько го: на час ві зи та ції 1784 р. в
за ру бин цях вже був уні ат ський свя-
ще ник 22.
у 1794 р., піс ля дру го го по ді лу поль-
щі, па ра фії од на за од ною по ча ли ви яв-
ля ти ба жан ня “при єд на ти ся до бла го-
чес тя і спо ві ду ва ти ві ру сво їх пред ків”.
ду хов не прав лін ня звер ну ло ся до
пра вос лав них свя ще ни ків, які за ли ши-
лися в жи вих і бу ли виг на ні зі сво їх
па ра фій під час пе рес лі ду ван ня пра-
вос лав’я, зак ли ка ю чи їх по вер ну ти ся
до ко лиш ніх па ра фій. від гук ну ло ся
ли ше кіль ка свя щен ни ків. се ред них
був також Іо анн зе лин ський. од нак він
по дав прав лін ню про хан ня про те, що
че рез гли бо ку ста рість від чу ває не міч,
яка на да лі пе реш код жа ти ме йо му ви ко-
ну ва ти тре би па ра фі яль ні та бо гос лу-
жін ня, і про сить вис вя ти ти для за ру би-
нець ких при хо жан си на йо го Іо ан на 23.
у 1901 р. в за ру бин цях був свя ще-
ни ком 74-річ ний мак сим фе до ро вич
зе лин ський, вис вя че ний на цей сан у
1852 р. 24
з’ясу ван ня точ но го ча су по бу до ви
вка за них цер ков ви ма гає по даль ших
глиб ших дос лід жень.
_______________
2 пам’ят ка на род ної ар хі тек ту ри, ко лиш ня
цер ква свя то го ми ха ї ла з с. до ро гин ка, фас-
тів сько го р-ну, ки їв ської обл. (про ект рес тав-
ра ції). 1975. – ар хів мНа пу, 114 а–14. – к.,
1975.
2 пам’ят ка на род ної ар хі тек ту ри … – с. 11.
Юр чен ко п. де рев’яна ар хі тек ту ра ук ра ї ни. –
к., 1970. – с. 50, 51.
3 ска за нія о на се лен ныхъ мес тнос тяхъ
кіев ской гу бер ніи или ста тис ти чес кіе, ис то ри-
чес кіе и цер ков ные за мет ки о всех де рев няхъ,
се лахъ, мес теч кахъ въ пре де лахъ гу бер ніи
на хо дя щих ся. соб ралъ л. по хи ле вичъ. – кі евъ,
1864. – с. 485.
4 ска за нія о на се лен ныхъ мес тнос тяхъ ки ев-
ской гу бер ніи… – с. 335: “цер ковь пре об ра жен-
ская на ста рыхъ мо нас ты ри щахъ пос тро е на,
какъ пи шет ся въ кли ро выхъ ве до мос тяхъ, 1648
го да; сле до ва тель но, древ ней шая изъ всехъ
де ре вян ныхъ цер квей епар хіи”.
Імо вір но, у наз ва но му ви дан ні тра пи лась
зви чай на ти пог ра фіч на по мил ка.
5 пол ный пра вос лав ный бо гос лов ский
эн цикло пе ди чес кий сло варь. – с.пб. из да тельс-
тво п. п. сой ки на, 1912. преп ринт. – м., 1992. –
т. 2. – с. 1365–1366.
6 пам’ят ка на род ної ар хі тек ту ри … – с. 22.
7 кри кун м. ад мі ніс тра тив но- те ри то рі-
аль ний уст рій пра во бе реж ної ук ра ї ни в
XV–XVI II ст. кор до ни во є водств у світ лі дже-
рел. – к., 1993. – с. 149.
8 Інс ти тут ру ко пи сів На ці о наль ної біб лі о те-
ки ім. вер над сько го (да лі – Ір Нбу). – WD-I,
2462, л. 521 зв. (див. до да ток).
9 див. ар хив Юго- за пад ной рос сіи (да лі –
аЮзр). – Ч. VІ. – т. 1. – к., 1876. – с. 261–263.
10 йо сиф ве ре щин ський (1574–1599) – най-
ві до мі ший ки їв ський ка то лиць кий єпис коп до
бе рес тей ської унії – фас тів ук рі пив як замок і
пе рей ме ну вав у Но вий ве ре щин. по смер ті
єпис ко па по вер ну ла ся ста ра наз ва. див.: пет-
ров Н. кі ев ское ла тин ское бис купс тво и сто ло-
вое бис куп ское име ніе фас товъ // кі ев скіе
епар хі аль ные ве до мос ти (да лі – кев). – 1876. –
№ 16. – от дел вто рой. – с. 497.
11 гру шев ський м. Іс то рія ук ра ї ни- ру си. –
т. V. – к., 1994. – с. 270.
12 та риф фа по дым на го по да ти кі ев ска го
во е водс тва 1631, мая 3. // аЮзр. – Ч. VІІ. –
т. 1. – к., 1886. – с. 387.
13 се мен па лій та фас тів щи на в іс то рії укра-
ї ни. ма те рі а ли кон фе рен ції. – к. – фас тів, 1997. –
с. 47.
14 сер гі єн ко г. виз воль ний рух на пра во бе-
реж ній ук ра ї ні в к. XVII – поч. XVI II ст. – к.,
1963. – с. 63–64.
15 ска за нія о на се лен ныхъ мес тнос тяхъ
кі ев ской гу бер ніи… – с. 330.
16 Ір Нбу. – WD-I, 2467. – с. 719–720. (див.
до да ток).
17 див., нап рик лад, кар ту брац лав сько го во є-
водс тва у вид.: ляс ко рон скій в. ги льом ле вас сер
де боп лан и его ге ог ра фи чес кие тру ды от но си-
тель но Юж ной рос сіи. – к., 1901.
18 рrzed kil ku set laty. Brac awszc zyzna //
“Kwi aty i owo ce”. – K., 1870. – с. 316.
19 ис чис ле ніе по се ле ній и ды мов во е водс-
до пИтаннЯ про датУваннЯ церков середньоЇ наддднІпрЯнщИнИ
256
І. Яворська
тва брац лав ско го по слу чаю взы ма нія по дым-
на га и мли но ва го на ло га в 1664 г. // аЮзр. –
Ч. VII. – т. 2. – к., 1890. – с. 543.
20 Pol ski Slow nik Bi og ra ficzny. – T. XXX/2. –
Z. 125. – War sza wa, 1987. – S. 299.
21 кев. – 1892. – № 15. – с. 562.
22 Ір Нбу. – WD-I, 2467, л. 721. (див. текст
ві зи та ції в до дат ку).
23 лип ков скій в. унія и вос со е ди не ніе уніатов
в 1794–95 гг. в пре де лах ны неш ня го ли по вец ка го
уз да // кев. – 1895. – № 22. – с. 1112.
24 ад рес- ка лен дарь кі ев ской епар хіи за 1901
год. – к., 1901. – с. 108.
ÄÎÄÀÒÎÊ I
Інститут рукописів
Національної бібліотеки україни ім. вернадського,
WD-1. 2462, л.521 зв.-523
Wizyta Cerkwi Dorohiхskiey pod Tytuуem So.
Michaуa Archanioуa zostai·cey Die 26.
Marty vs 1751 Anno odprawiona y opisana
Ecclesia.
Ta Cerkiew nowa za Konsensem Przewielebnieyszego
Imci Xa Michaa Prymowicza Prothonotariusza
Apostolskiego officiaa Kiiowskiego de Data eiusdem Die
Decima Tertia Junii veteris styli 1750 Ao Radomislia od
Przewielebnego JXa Bazylego Konaszewicza Dziekana y
Parocha Fastowskiego na mieyscu przyzwoitym w
nowoosiadey wsi na Fundamencu Erekcyi przez Dziedzica
daney cum solitis Ceremonii Die 24. Junii v[eteri] s[tyli]
eodem Anno 1750 zaozona, z drzewa sosnowego w kostki
gadko oprawnego staraniem y sumptem poboznych
Parofian we trzy kopuly na Posaice bez opasania y kozu-
chowania wybudowana w kopuachieszcze troche nieiest
zasklepiona ani pobita.
Sub tempus modern Visitationis ad wyz wspomnione-
go Xa Dziekana Fastowskiego prvio Consensu officii
prsen de Data eiusdem Die 5. Xbris 1750 Radomislia,
poswicona, Cmentarz nieogrodzony Dzwonow niema.
Immagines
Deisusu ani zadney ieszcze ozdoby niema tylko namiesnych
obrazow na blatach cztery Zbawiciela Nayswietszey
Panny So Mikoaia y So Michala bez Drzwi carskich oprocz
katapetazmy bagazyowy, Otarz wielki ut cung przybrany
na nim obraz So Jana Cymborii Puszki niema
Suppellex Ecclesiastica
Kielich cynowy cum requisitis Krzyzow dwa ieden rznity
drugi malowany, Kadzielnica mosizna, Dzwonek
otarzowy, Lichtarze drewniane, reszta zas rzeczy iako to
Apparat Alba Antemis y inne requisita z Cudzych Cerkwi
s pozyczane
Libri Ecclesiastici
арк.522
257
до пИтаннЯ про датУваннЯ церков середньоЇ надднІпрЯнщИнИ
арк.522 зв.
арк.523
Msza y Trebnik druku Uniowskiego Cerkiewne, inne zas
Xiegi iakoto Euangelium druku Lwowskiego Tryod Cwitna
Szestodnik Psalterz Czesowiec pozyczane, Aposto druku
Kiiowskiego nowy Cerkiewny. Metryka in 4°.
Parochus cum Parochianis
Parochem iest przy tey Cerkwi Wielebny Xidz Jan Samuyowicz,
prvia Prsentatione Jasniewielmoznego Jmci Xa Samuela
Ozgi Biskupa Kiiowskiego y Czernihowskiego Dziedzica de
Data eiusdem s 22. Maii 1750. Ao w Iahodowie qu Prsentatio
ad acta Consistorii Metroplni Kiiovien sub s Veneris 19. 8bris
vs. 1750 Ao Radomislia, ad Jasnie Wielmoznego JEmсі Xa
Feliciana Woodkowicza Chielmskiego y Belzkiego Biskupa
Titulo Parochi do Cerkwi Dorohinskiey s 18. 9bris 1750 Ano w
Biaym Polu ordynowany y do teyze Cerkwi y Parochii wyz
wspomnioney Dorohinskiey od Przewielebnieyszego Jmci Xa
Michaa Prymowicza officiaa Kiiowskiego s 10. Xbris vs 1750
Ano w Biaey Cerkwi Canonice instytuowany y installowany.
Tenze X Paroch przypocztkach exemplaren vitam dicit.
Erekcya ktora iest nadana od JWo Dziedzica in Consistorio
prien Kiiovien conservatur in Originali. Parochian przy tey
Cerkwi znaiduiesi Nro 53. Dusz do spowie dzi 385 Ciz
Parochianie kanony syco pienidze sprawui et in edifica-
tionem nov Ecclaobracai.
Dekretum Reformationis
Pod czas Wizyty Generalney przez nas nizey wyrazonych
Wizytatorow expedyowaney, kiedy WX Jan Samuyowicz
przykadnego bydz zycia y obyczaiew z Indafacyi Parofian
Swoich pokaza si. Prze to chwalemy te iego zycie, ktore na
dalsze czasy w wszelkim przykadzie, pilnoi Nabozstwa y
dogladaniu Parofii kontynuowa ma, oraz Parofian Swoich
w Nauce Duchowney wyraznie w Pacierzu y Artykulach
Wiary S. Katolickiey istruowa powinien, Konstytucye
Synodalne y Dyecezalne czyta, w Kasusach Instruowa si,
Partykuy Przenayswitszey Eucharystyi co dni osm a nay-
daley pietnaie odmienia y renowowa, dawnieysze zas
przy mszy S. porywa pod rigorem Kar surowych zalecamy.
Pobozni zas Parofianie bez zadney opieszaoi Cerkiew
Nalezycie dokonczy y we srodku ozdobi, o Antymis y Xigi
do Nabozstwa zwyke mianowicie Msza y Trebnik
Uniowskiego Druku postara si maia y bda powinni pod
rigorem Interdyktu Mieyscowego a na wybrocznych y
nieposusznych Osobistego przykazuiemy. M.D.N.
X. Michal Prymowicz P.A. Offl Surrogat Mett Kiiowski
Wizytt Genlny wyraznie oznaczony Theodor Gromnicki aktt
Kons. Kiiows y Wizyta; Pisarz
258
І. Яворська
ÄÎÄÀÒÎÊ II
IP Нбув, WD-1, 2467, л.717зв.-721зв.
Anno Eodem 1784. Die 19na
Martii w Zarubicach Wsi,
Dobrach Wielm Kordysza Pisarza
Ziem Bracawskiego
Dziedzicznych,
Dekanacie ywotowskim.
Wizyta Gnrlna Cerkwi Obrzdku Ruskiego z Rzymskim zied-
noczonego Parochialney Zarubinieckiey Tytuem Sy Praxedy
Mczeniczki zaszczyconey, kollacyi ktrego wyey Wielm
Kordysza, Archi-Dyecezyi Metropoli Kijowskiey.
1mo Cerkiew z drzewa dbowego w kostk ciesianego, o trzech
podziaach, i wierzchach z gont i okrycia nieco opadaicych po
bokach do ziemi tarcicami oszalowana, bez Ganku przed Drzwiami
zachodniemi, Krzyami trzema elaznemi pozacanemi wierzch
kopu przyozdobiona, Okien Szesnaie taflami naszklonych bez
krat elaznych, Drzwi troie; na zawiasach elaznych; od zachodu w
Babicu z zamkiem zewntrznym, to iest kdk, od Poudnia w
Macicy, i od Ponocy w Presbyterium, z zasowami drewnianemi, i
podog w Presbyterium, i do poowy w Macicy uoon z tarcic
tylko maica, posrd wsi na mieyscu rwnym od Mieszka Ludzkich
nieco odlegym, otarzem wielkim na wschd Sloca sytuowana.
2ndo Deisus roboty Snycrskiey miernie malowany i fangultem
zocony.
3tio In Presbyterio na Mensie Otarzyk roboty podey Snycerskiey,
z Ciborium gadkim niezamczystym z farb i malunku opadaicy, in
Ciborio SSmum na Korporale czystym niedawno renowowane
Konserwuie si.
4to Antemis nocie niepodlegy. S. Pam[ici] JWo Atanazego
Szeptyckiego Metr. Naczynia SS. Argenterye, i inne Rekwizyta
Cerkiewne.
1mo Puszka czyli Hrobnyca pro Conservatione SSmi srebrna
wewntrz naleycie, zewntrz mao pozacana niewielka.
2ndo Kielich srebrny z popsut wewntrz pozot, zewntrz miey-
scami //л.719 z Patn, i Gwiazd z iedney, i yeczk po obydwoch
stronach, pozacane. Kielich z P[a]ten i Gwiazd cynowy.
3tio Miernice srebra podego wewntrz wyzacane pro Oleis
Sacris.
4to Krzy wierzch Ciborium cynowy.
Naczynia SS. Argenterye, i inne Rekwizyta Cerkiewne.
5to Lichtarzw mosinych niewielkich par dwie. Lichtarz cynowy
ieden.
6to Kadzielnica mosina iedna.
7mo Dzwnek Otarzowy spiowy ieden.
8vo Stawnikw czyli swiec duych przed Obrazami trzy. Apparaty,
Alby, i inne Rzeczy Cerkwi Zarubinieckiey.
Apparaty, Alby, i inne Rzeczy Cerkwi Zarubinieckiey.
арк.719
259
1mo Apparat na dnie zielonym natasowym parterowy cu
Reqisitis. Apparat Kitayki przkowy niebieskiey cum
Reqisitis.
Apparat zielony z kami ot golowy, ze Stu sama bez innych
Reqisitw.
2ndo Alb ptna domowey roboty trzy, iedna zapoocz dwie
niciami w dole wyszywane, Humeraw dwa do podpasy-
wania Alb zielony, i niebieski superfinowych dwa, i weniany
krcony trzeci, Korporaw dwa, Puryfikaterzw trzy.
3tio Na Mensie Obrusw ciki i gruby domowego potna dwa,
namitczany trzeci, i Cyrata malowana. Antepedium przed
Mens weniane.
4to Katapetazma za Carskiemi Drzwiami bagazyowa.
5to Zasonek przed Obrazami Paryzkiey Materyi w Paski dwie i
szafirowa kitayczana iedna, Chustek na zasonkach iedwabnych
trzy.
6to Krzy Procesyonalny roboty Stolarskiey malowany.
7mo Chorgwiey, czerwona, i niebieska, kitayczanych dwie, i
na ptnie malowanych dwie.
8vo Caun Sukna granatowego z lisztwami pciennemi.
Xigi Cerkwi Zarubinieckiey.
1mo Ewangelia pod Maremus oprawna in Folio druku
Moskiew.
2ndo Msza in Folio druku Uniowskiego.
3tio Aposto, Tryfooy, i Tryody obydwie Postna, i Cwietna
druku Kijow
4to Obszczyna in Folio pisana.
5to Szestodnik i Psaterz in Quarto majori druku Kijow
6to Psaterz druku Poczajow druga, in Quarto majori.
7mo Czasowiec in 8vo majori druku Kijow
8vo Irmooy in Folio druku Lwowskiego.
9no Trebniczek in 8vo minori druku Uniowskiego.
Cmentarz, Dzwonnica
1mo Cmentarz wakiem dawno okopany lecz ju opady.
2ndo Dzwonnica przed Cerkwi od zachodu Soca na cztrech
supach z daszkiem niewielkim niedokrytym, na ktrey Dzwonw
cztry. Dokumenta, i nadania Cerkwi Zarubinieckiey.
1mo Zaoona Ta Cerkiew pocztkowie de nova radice okoo
Roku 1742. za kollacyi J.O. Xiney Urszuli Radziwillowey
Hetmanowey W. X. Litt. przez Xa Sebestyana Kawszyskiego
Sdyka Dyecezalnego, a Parocha Gra now skiego Powag i
Wadz JWo Atanazego Szeptyckiego Metropolity Caey
Rusi, iako pocztkowie bywszy teye Cerkwi Pa[ro]ch X Jan
Zielinski oczewisto stawaicy, o te zaoenie staraicy si,
Kapan maicy lat Oboonych Siedmdziesit, a Powiceniec
S. Pamici JWo Atanazego Szeptyckiego Metropolity Caey
Rusi, zawiadcza.
2ndo Pobenedykowana i Poswicona przez niegdy Kornelego
Szpanowskiego Dziekana ywotowskiego Powag JWo
до пИтаннЯ про датУваннЯ церков середньоЇ надднІпрЯнщИнИ
260
І. Яворська
Atanazego Szeptyckiego Leona Biskupa Lwowskiego za
Instrumentem niegdy Tymoteusza Matkowskiego Officyaa
Bracl[awskiego] i Barskiego w ywotowie Dnia10. Octobris
V. Styli 1750. Roku datowanym, teraz przy Cerkwi
znayduicym si.
3tio Poniewa dopiero wyraona Cerkiew, i maa Struktur,
i nikczemn budowana bya, a do tego przez duge budow-
anie si i niepokrycie strupieszaa, przeto na mieyscu tey
ninieysza przez Mieysca Dziekana za Instrumentem itidem
Awtentycznym Powag i Moc JWo Floryana Hrebnickiego
Metropolity Caey Rusi, od Xa Michaa Prymowicza Officyaa
Metropolii Gnrlnego danym, na Dniu 26. Kwietnia 1757o
Roku w Miniykach datowanym, a teraz przy Cerkwi
znayduicym si zaoona.
4to Extrakt Wizyty Gnrlney Awtentyczny Cerkwi
Zarubiskiey 1762. Roku, Dnia 28. Octobris czynioney, Rk
Nam znan niegdy Romana Wyhowskiego Officyaa Bracl
Wizytatora podpisany, i Pieczci JWo Felicyana
Woodkowicza Metropolity Caey Rusi stwierdzony.
5to Fundusz tey Cerkwi ma si znaydowa in Archivio
Metropolitano, Za z Mocy tego Funduszu wywali dawniey-
si i niektre teraznieyszy zaywa nastpuice Gronta
Cerkiewne, w Pierwszey od Zubrychi Rce na Uroczysku
Stupki, i przy samey Rudzie Stupki zwaney, Cerkiewnego
Pola w czterech kawakach Dni Dwanaie. W Drugiey od
Manastyrzysk Rce, nad idcym z Zarubiniec do
Manastyrzyszcz traktey w prawey Rce Dni, 12. i Obogu
zaoranego na Cerkiew w iednym
Ciagu z wyraonym Polem moe bydz Dni Om, posrod
Ktrego Pola Mogia niewielka. I w trzeciey od lasku
Skomorochi zwanego pierwsze Kawaki dwa prosto Prysiowa
Lasku po obydwoch Stronach droyny, ze Wsi Zarubiniec
do Prysiowa idcey, w ktorych Dni Orania Om, znowu za
Subotynym Iarem Dni cztry, Zosobna w teye Rce Siano
na Ostrowie podczas Wiosny Tikicza Rzeki wod otacza si
zwykym, na Kosarzw czterydzieie, na ktrym i Pasieka
Plebalna bywaa.
6to Plac Plebalny przy samym Cmentarzu, patrzc na wschd
Soca od polnocy niezagrodzony szroki na krokw 120. dugi
na krokw 180. wraz z Gumnem Sadkiem, i ogrodem, na
ktrym Izba Plebalna z Alkierzem, i Piekarnia przez sieni z
komrk miasto Alkirza przybudowan, pod iednym nakry-
ciem slomianym, przeciw Piekarni od zachodu Sonka Gumno,
Stodoa, na sochach tylko stara.
7mo Szkka od zachodu przy Cmentarza rogu prawym.
арк.719 зв.
арк.721 зв.
261
Paroch, i Ministrowie
1mo Nie Paroch, lecz Kommendarz WX. Stefan azarewicz Origme Sotys,
Ruthenus, Prostego, dobrego, spokoynego Ducha Kapan, Stateczny w
Iednoi Swietey, i trway katolik, Powiceniec Woodkowiczowski po
rezygnowaniu Beneficium, do ktorego Ordynowa si z przyczyny Ubogiego,
i niewystarczaicego Funduszu, po kilku godziwych i prawnych
Kommendach, Kommendowany iest z Urzdu Metropolitt Konsystorskiego
Braclaw do Zarubiniec, iako Instrument Awtentyczny sub Folio 5. Aktw
Konsystorskich Gracyalnych, Dnia 23. Listopada W.S. Kalendarza, 1780.
Roku w Wytowcach datowany zawiadcza.
2ndo ona Anna Krotkowiczwna Crka Kaplaska stateczna.
3tio Syn Starszy Jan lat 24. tylko po Rusku edukowany.
Syn drugi Piotr lat Dwdziestu podobney Starszemu edukacyi.
Syn trzeci Damian lat 8. Czasosownik.
4to Diak Mateusz Cwiriko Modzian, Uczniow trzy.
Bractwo, i Skarb Cerkwi Zarubinieckiey
1mo Bractwo przy tey Cerkwi zwyczayne: Ktrego Ktytor Stefan Xidz.
Starszy Bratczyk Prokop Cymbaenko Klucznik Jakw Sycz i inni.
2ndo W Gotowiznie mai Cerkiewnych pienidzy posiodma Rubla.
3tio Dugu na Regestrach Kanunnych mai Rubli, po Dzisi Grzywien Rubla
liczc, Nro 62. i Grzywien sze, Pasieki do Stebnika na Zim wloyli Pni, Nro
16.
4to Kanun syc co rocznie za przymusem yda Ardarza podczas ktrego
sycenia kanunu Tene yd Ardarz narzuciwszy Spust Gorzaki, oraz
Skapszczyzny, wymusza tego, i wyciska po Zll Poll 26. szykowa wicey nad
sutki niepozwala, w niewyszykowaniu do sutek mid piecztuie, a gdyby si
odwayli szynkowa po wyiu sutek, tedyby Strof opaca musieli, iako przed
kilko latami, pacili si od kodey chaupy po p Rubla srebrnego, dla czego
porozdawawszy na borg. bardzo wiele szkodui, i choby niesycili kanunu,
tedy such rat opacaliby.
Parafianie
1mo Parafian Osiadoi w Wsi Zarubincach Nro 80
2ndo W Tey Osiadoi Osb do Spowiedzi zdolnych Ptci Mski Nro 191
3tio Osob do Spowiedzi zdolnych Ptci Niewieiej, Nro 188
4to Osob do Spowiedzi niezdolnych Ptci Oboiey Nro 179
5to Katedratyku czyli kapitulne z tey Parochii placi si Zll Poll 14
6to Subsidii Charittwi Zll Polskich 7
Dekret Poprawy
Na Terminie Ninieyszey Wizyty z dwokrotnego Obwieszczenia Prawnie
przypadaicym, Wielmony, Przewielebnieyszy Jm Xidz Jzef Skulski
Dziekan Berdyczowski Wizytator Generalny, Nayprzd Wielebnemu Xidzu
Stefanowi azarewiczowi Kommendarzowi Zarubinieckiemu Urzdowemu,
Trzezwo zachowa, w Domie Karczemnym nigdy niebywa, Naboestwa
pilnowa, Nauk Chrzeiask co Niedzielli, i Swita przepowiada, Pacierza
za Dziesicioro Boego, i Cerkiewnego Przykazania nietylko co Niedzielli i
Swita, lecz w Wielkim Poie co dzie, rano i wieczr Parafian ile Dzieci maych
naucza, a Nieumieitnych do Spowiedzi Paschalney, do Szlubw Maeskich
do Kumowania, i innych Obrzdkw Chrzeiaskich a poki naucz si,
до пИтаннЯ про датУваннЯ церков середньоЇ надднІпрЯнщИнИ
262
І. Яворська
nieprzypuszcza, Cia w Bogu zchodzcych z tego Swiata do
Dwdziestu cztrech godzin niegreba, i podug Artykuow
Synodalnych, i Dyecezalnych Konstytucyi sprawowa, a przytym
Caloi Nada Cerkiewnych, i Naleytoi usilnie broni, pod
Uchileniem od sprawowania Urzdu Kapaskiego zaleci, Tudzie
Bractwu i Parafianom Zarubinieckim Pasterzowi swemu w
Zbawiennych Wokacyach, i powinnoiach, Niemniey tyme
Bractwu i Parafianom, za Ktytora Pobonego Stefana Xiadza.
Kreowawszy, i Przez ninieysze Pismo zmocniwszy, Onemu w
obowizkach do Bractwa nalecych Brackich, posusznemi bydz, o
utrzymywaniu Cerkwi, i w Niey porzdku stara si,a wyraznie:
Zameczk do Ciborium przyrobi, Podog w Cerkwi dokczyc,
zwierchu dach poreperowa, Okna ponaprawia, Ganek przed
Drzwiami Cerkiewnemi, przyrobi, a naypryncypalniey, i
nayprdzey Kielich z pozoty wewntrz zpezy, na nowo pozoci, i
od kogo naley powici, stara sie, Cmentarza okp ponowi, i
cho chrustem po waku ogrodzi, pod nieuchronnym Interdyktem
Cerkwi w czasie sprzeciwienia si przykaza, Naostatek zabiegaic
Zniewadze, i Szkodzie Domu Boego, oraz wadaniu Cerkwi
ydowskiemu, poniewa yd Ardarz Zarubiski Karczemny,
przymusiwszy Bractwo co rocznie do sprawiania kanunu od Kodey
Konwicy syccego si na kanun miodu po Z Poll dwa wymusza,
Gorzaki Spust narzuca, i z Skarbonki Cerkiewney, naymniey po
Rubli trzy za to wyciska, i cho nadarza si kiedy z okazyi niedostat-
ku i niesposobnoi Kanunu niesyci, tedy such za to rat rownie
narzuciwszy, i bez Kanunu gorzak, tudzie Bractwo gnbic, i
exekwuic wydziera, a z td uszkodzenie, a nie przyczyczynienie
Prowentu Cerkiewnego dzieie si; Przeto odtd kanunu pod
Interdyktem Cerkwi zabroni, a o inszy sposb Swiata, i zastpienia
potrzeb Cerkiewnych iako to Wina, Kadzida, i reperacyi stara si,
lub do JWo Dziedzica, a Cerkwi Boey Kollatora supplikowa
nakaza. D. N. Moc.
арк.721 зв.
|